Ben makarnacıydım. Çocukluğunda hiç pilav yemeden büyümüş biri olarak, neler kaçırdığımı nerdeyse otuzlu yaşlarımda anladım. Geç yaşlarda yemeye başladığım pilavı da, aynı makarna gibi yaş aldıkça tekrar azaltmaya başladık tekrar. Makarnayı sadece kendim yaptığım zaman yiyorum artık senede birkaç kere, pilavı da atalık tohumlardan yetiştirilmiş pirinçle yapılınca. Karacadağ pirinci de onlardan. Karacadağ eteklerinde kar sularının Mart-Nisan aylarında erimesiyle beslenen pınar, dere ve çaylar ile sulanan çeltik, Eylül-Ekim aylarında insan gücü ile toplanıp kurutulmasının ardından hazır hale getiriliyor. Orta irilikte boyu, aroması ve lezzeti ile diğer pirinç türlerinden farklılık göstermektedir. İşte böyle tamamen yerli ve doğal üretim pirinç bulunca da yanında sadece yoğurt ya da salata ile tek başına lezzetli bir öğün olur pilav benim için. Her evin kendi pilav pişirme yöntemi vardır. Az çokta birbirine benzer. Kimi sadece salma olarak, kimi de kavurarak hazırlar. Önemli olan sonuçta lezzetli pilav yapmak. Ben de, beni takip eden genç kardeşlerim için kendi tarifimle paylaşıyorum tane tane pirinç pilavı pişirme tekniğimi. Eh, senede bir- iki kere pilav pişirince de tam hakkıyla bol sadeyağ ile tabii ki. Son dokunuş olarak da, gevrecik çıtırlıklarını çok sevdiğim bahçenin badem ve çam fıstıkları. Deneyecek kardeşlerime şimdiden afiyet olsun.