Baharatlı karayemiş reçeli

Rating:

( 1 Rating )

Kullanıcı Oyu: 5 / 5

İlk defa her sabah yürüyüş yaptığım parkta gördüm karayemişi. Koyu yeşil renkte sık yapraklı ağaç üzerinde; küçük üzüm salkımları gibi meyveler oluşmaya başladı yaklaşık bir ay önce. Eşimle birlikte "Bunlar nedir, yenir mi yenmez mi?" diye konuşurken, yürüyüş yapanlardan bir grup, olgunlaşmış meyvelerini koparıp yemeğe başlayınca, daha önceden bilmediğim bir meyve olduğunu anladım. Bir gün tadını merak edip, bir tane koparıp denedim. Yediğim; görünüşü küçük vişne gibi, ama kekremsi hafif acı-ekşi bir tada sahip, kokusuz bir meyveydi. "Acaba daha olgunlaşması mı lazım, ya da böyle midir, internete girip neymiş bir bakayım?" derken, karayemişi ve özelliklerini anlatan bir yazı gördüm... Çok faydalı bir meyve olduğunu da öğrenince, hem karayemişi tanımak, hem de evdekilere farklı bir reçel hazırlamak için, bahçesi olan arkadaşlarıma sormaya başladım. Arkadaşlarımın yardımıyla bahçesinde küçük bir karayemiş ağacı bulunan birini bulunca, bir kilo kadar isteyip reçelini denedim. İlk defa deneyeceğim için yarısını internette bulduğum (birkaç tarif buldum ama, birebir olarak aynı tarif) tarife göre yaptım. Ama çok şekerli ve kaynatıldığı için de rengi kahverengiye çalan bir reçel oldu. Meyve kendi güzel bordo rengini kaybettiği için, bir de sadece şeker tadından başka (meyvenin öyle bir kokusu olmadığından) bir tat alamayınca kalan yarısını kendi yöntemimle pişirdim... Madem meyvenin kendi aroması ve lezzeti yok o zaman, yakışacağını tahmin ettiğim baharatları ekleyerek, şeker miktarını da azaltarak ve neredeyse kaynatmadan diyeceğim bir pişirme yöntemiyle, mükemmel aromalı ve taneleri formunu kaybetmemiş, fotoğrafta gördüğünüz renkte ve reçel elde ettim. Biz bu şekilde çok sevdik. Karayemişin şimdi tam mevsimi, ben pazarlarda ve marketlerde rastlamadım ama siz rastlarsanız, ya da bahçesi olan bir arkadaşınızdan bulabilirseniz, değişik bir lezzet için denemenizi tavsiye ederim...

Baharatlı karayemiş reçeli tarifi

Malzemeler:

2 su bardağı ayıklanmış karayemiş
1 su bardağı vanilyalı toz şeker
2 çubuk tarçın
10-15 adet karanfil
2 adet kakule
1 yemek kaşığı limon suyu

Hazırlanışı:

Karayemişin çekirdeklerini çıkarın çukur bir kasede şeker ile iyice harmanlayın. Tarçın çubuklarını, kakule ve karanfili de içine ekleyin.
Üzerini bir tülbent ile örtün ve sık sık karıştırarak (meyveleri zedelemeden) güneşte bir ya da iki gün bekletin.
İyice suyunu bırakan karayemişleri bir sos tenceresinde kısık ateşte sadece şekeri iyice eriyene kadar pişirin (10 dakika kadar), limon suyunu ekleyin karıştırın ve ateşten alın.
Steril edilmiş kavanoza aktarın. Bu şekilde bol taneli ve yeterli kıvamda oluyor. Ama şekeri fazla gelip fazla sulu kaldıysa, piştikten sonra yayvan bir kaseye alın, üzerini yine tülbentle örtün ve (arada nazikçe karıştırırak) güneşte istediğiniz kıvama gelene kadar bekletin.

Dikkat edelim!

Karayemiş, pek kendi tadı olmayan, kokusuz bir meyve. Bu kadar şeker yeterli geliyor, ama çok tatlı severseniz siz daha fazla şeker kullanın.
İlk yaptığım denemede, okuduğum tariflere göre, şeker kullandım ve kıvam için daha fazla kaynattım, hem rengi koyulaştı, hem de çok tatlı ve hiç aromasız bir reçel oldu. O reçeli de keklerimde kullanmak üzere sakladım.
Tarifini verdiğim gibi pişirip, içine baharatları da koyunca çok hafif ve mis kokulu, parlak renkli, bol taneli bir reçel oldu...
Sizlde, diğer tarifleri de okuyup, kendi damak tadınıza göre bir karışımla pişirmeyi deneyebilirsiniz.

Karayemişin Faydaları:

Sinirleri yatıştırır ve kalp çarpıntısını giderir.
Bronşitte faydalıdır. Nefes darlığını giderir ve öksürüğü keser.
Karın ağrısı ve bulantılara karşı faydalıdır. Spazm çözücü ve idrar söktürücüdür.
Adet gecikmelerini gidermeye yardımcı olur.
Antioksidan etkileri ile yaşlanmayı geciktirir.
Cilt hastalıkları, kanser, Alzheimer ve şeker hastalığına karşı koruyucudur.
Ağaç ve meyvesi; 6-7 metreye kadar uzayabilen ve kışın yaprak dökmeyen bir ağaçtır. Salkım halinde küçük beyaz çiçekler açar. Meyveleri kiraza benzer. Taflan ya da Hintkirazı olarak da bilinen bu bitki ülkemizde özellikle Karadeniz yöresinde sıkça yetiştirilir. Ağustos 2010